Логотип Казан Утлары
Мәкаль

УКУЧЫНЫҢ КҮҢЕЛ ДӘФТӘРЕНӘ

 

Монгол мокальләра һам айтемиаре Титу тормаган ун кеше — черек стена, ике якын ду< 6- / га - үзе таш кыя. Хатны — пичәтенә карап, атны — тешенә күз салып. кеш. не - тыңлап беләсең. Вак тамчылардан — диңгез, ишеткәннәрдән — гыОхем Саулыктан зуррак байлык юк. тәҗрибәдән яхшы фән ■. > мый Кояштан үлән яшәрә, китап аңны яктырта Өйрәнгәнең — үзеңә кала, белмәгәнең югала Көчнең бетүе мөмкин. ә белем һич югалмый Лампа майдан яктыра, шәкертне — остаз яктырта Фәннең иң яхшысы — дуслык Малы күп —бай. баласы күп —аннан баерак > б. һ- кул - иң бие Фәннең иге-чиге юк. Иелгән кеше акыл сатмас, чын осталар масиймш Су белән әйбер юасың, белем белән аңыңны брактан күрмәүче юлда бәлаләргә юлыга Әйбер кадерен белмәүче әйбернең үзен боза Уз көчеңне узгң бел ил күтәрә алсаң күтәр Эштә осталык алдыра, кыенлыкны бердәмлек җиңбалык су белән яши. ә кеше — хезмәт белән Кечкенә таш атып та зур ташны аатып била Кәкре укны — турайтып, кара кешене агартып була Печәнле булыйм дисәң, чалгы ал да үлән чап Ялкау кеше куркак та була белемсез акыл — ярсыз елга ул Итәк кисеп, җиң ямый Үр менмә, борын итәк күтәрә, су күрм-Ң борым ute.f